TWO COINS FROM MERCURY: U zatvoru zemaljskog pakla
Helly Cherry
Two Coins From Mercury je autorski heavy metal bend iz Srbobrana/Sentomaša, koji je do nedavno postojao pod imenom Mercury. Oformljen je početkom 2016. godine i do danas radi u nepromenjenoj postavi: David Tot (vokal, ritam gitara), Edvard Tot (bas, prateći vokal), Zalan Krasuljak (solo gitara), Sebastian Kiš (klavijature, prateći vokal) i Silard Berec (bubnjevi).
Dosad su održali tridesetak koncerata po vojvođanskim klubovima, uglavnom u sredinama gde je mađarsko stanovništvo u većini, jer nemaju kontakte i saradnju sa bendovima na domaćoj metal sceni, a ni njihove prijave nisu prošle na nekim festivalima. Na prvom vojvođanskom Tragaču za muzičkim talentima, održanom u Kanjiži 2018. u organizaciji VefMat Production i Peron Music Foundation, osvojili su prvo mesto i kvalifikovali se za finale na budimpeštanskom Music Expo, najvećem sajmu muzičkih instrumenata u Centralnoj Evropi. Tamo su se krajem iste godine predstavili s četiri autorske pesme i nadmetali sa 25 najboljih novih bendova Karpatskog basena. Međutim, uprkos velikim očekivanjima doživeli su svoja prva negativna iskustva s koruptivnim i izrabljivačkim muzičkim biznisom, jer nije ispoštovan dogovor i nisu ostvarena velika obećanja o podršci razvoju njihovoj karijeri, koja su dobili od organizatora i menadžera.
Muzički ukus su formirali na svim vrstama metala, a najviše na power, trash i progressive pravcima. Svesni su problema klišea, kopija i teškoće stvaranja autentičnog muzičkog izraza, za razliku od učenja sviračke tehnike i postizanja virtuoznosti. Slažu se s mišljenjem da je odgovor u kreativnom mešanju žanrova, koji su se pojedinačno iscrpeli. Stoga, svoju muziku u najširem smislu definišu kao prog metal, lišen sviračko-tehničkih neumerenosti, sa dodatkom trash, core, melodic death i black elemenata i tvrde da zvuče kao Ghost na steroidima. Nastoje da izbegnu šematizam, ali i narcisoidnu potrebu za sviračkom virtuoznošću i često neugodnom i dosadnom simfonijskom orkestracijom. Njihove pesme su melodične, lako slušljive i pamtljive, ali ne i banalne, zbog čega su hitične i imaju znatan komercijalni potencijal. Smatraju da je publika merilo kvaliteta benda, ali da joj ne treba povlađivati, iako su svesni da je konkurencija velika, da zahtevne slušaoce čine gladni potrošači, koji stalno traže novitete i koji se brzo zasite, a ponuda današnje heavy metal muzičke produkcije je ogromna.
Veoma ambiciozno ulažu mnogo vremena i truda na stvaranje pesama i celokupnog audio-vizuelnog utiska usklađenog sa vladajućim heavy metal konvencijama, iako su svesni da postoje male šanse za profesionalni uspeh u globalnoj muzičkoj industriji.
Osim interneta, koji ukida nekadašnju višestruku ograničenost i osujećenost bendova iz provincije, u klasičnim medijima dosad nisu mnogo promovisani, ako izuzmemo veoma zapaženo predstavljanje u čuvenoj emisiji Demo Ekspres 202, koju vodi i uređuje legendarni Vlada Janković Džet. Priliku da njihova muzika dopre do širokog auditorijuma dobili su odlukom stručnog žirija da budu učesnici na ovogodišnjem Bunt rok festival RTS-a, koji je odložen zbog pandemije.
Na koncertima, koji obično traju dva i po sata, sviraju isključivo svoj autorski materijal, i besprekorno su uvežbani, jer imaju odličnu opremu i uslove za rad, ali i mnogo posvećenosti.
Tekstovi svih njihovih pesama, napisanih na engleskom jeziku, uglavnom govore o bitnim egzistencijalnim upitanostima, bliskim prosečnom slušaocu, a tematiku crpe iz atmosfere horor filmova i romana Stivena Kinga.
Prvo iskustvo snimanja pesama su imali početkom prošle godine u studiju Kids Room, kod svog sugrađanina Atile Tota, bubnjara subotičkog benda Faust. Iako imaju osamnaest, potpuno završenih i koherentnih kompozicija u tematskom i stilskom smislu, odlučili su se za snimanje i objavljivanje EP albuma i video spota za singl, koji ga najavljuje, pod naslovom „Prison of Hellˮ. Za tri pesme su u Kids Room studiju snimili bubanj i vokale, a gitare i klavijature na svom kompjuteru. Miks i mastering je uradio njihov drugar Sabolč Šebok iz Ade, klavijaturista benda Phrenia. Trenutno privode kraju rad na još dve pesme, nakon čega će da potraže izdavača. Snimanje i montiranje pomenutog video spota, niskobudžetnog, ali scenarijski zanimljivog, uradili su Deja Krstić, Miloš Dinjaški i Lucian Moric iz DKM Production.
Milan Đorđević
Dosad su održali tridesetak koncerata po vojvođanskim klubovima, uglavnom u sredinama gde je mađarsko stanovništvo u većini, jer nemaju kontakte i saradnju sa bendovima na domaćoj metal sceni, a ni njihove prijave nisu prošle na nekim festivalima. Na prvom vojvođanskom Tragaču za muzičkim talentima, održanom u Kanjiži 2018. u organizaciji VefMat Production i Peron Music Foundation, osvojili su prvo mesto i kvalifikovali se za finale na budimpeštanskom Music Expo, najvećem sajmu muzičkih instrumenata u Centralnoj Evropi. Tamo su se krajem iste godine predstavili s četiri autorske pesme i nadmetali sa 25 najboljih novih bendova Karpatskog basena. Međutim, uprkos velikim očekivanjima doživeli su svoja prva negativna iskustva s koruptivnim i izrabljivačkim muzičkim biznisom, jer nije ispoštovan dogovor i nisu ostvarena velika obećanja o podršci razvoju njihovoj karijeri, koja su dobili od organizatora i menadžera.
Muzički ukus su formirali na svim vrstama metala, a najviše na power, trash i progressive pravcima. Svesni su problema klišea, kopija i teškoće stvaranja autentičnog muzičkog izraza, za razliku od učenja sviračke tehnike i postizanja virtuoznosti. Slažu se s mišljenjem da je odgovor u kreativnom mešanju žanrova, koji su se pojedinačno iscrpeli. Stoga, svoju muziku u najširem smislu definišu kao prog metal, lišen sviračko-tehničkih neumerenosti, sa dodatkom trash, core, melodic death i black elemenata i tvrde da zvuče kao Ghost na steroidima. Nastoje da izbegnu šematizam, ali i narcisoidnu potrebu za sviračkom virtuoznošću i često neugodnom i dosadnom simfonijskom orkestracijom. Njihove pesme su melodične, lako slušljive i pamtljive, ali ne i banalne, zbog čega su hitične i imaju znatan komercijalni potencijal. Smatraju da je publika merilo kvaliteta benda, ali da joj ne treba povlađivati, iako su svesni da je konkurencija velika, da zahtevne slušaoce čine gladni potrošači, koji stalno traže novitete i koji se brzo zasite, a ponuda današnje heavy metal muzičke produkcije je ogromna.
Veoma ambiciozno ulažu mnogo vremena i truda na stvaranje pesama i celokupnog audio-vizuelnog utiska usklađenog sa vladajućim heavy metal konvencijama, iako su svesni da postoje male šanse za profesionalni uspeh u globalnoj muzičkoj industriji.
Osim interneta, koji ukida nekadašnju višestruku ograničenost i osujećenost bendova iz provincije, u klasičnim medijima dosad nisu mnogo promovisani, ako izuzmemo veoma zapaženo predstavljanje u čuvenoj emisiji Demo Ekspres 202, koju vodi i uređuje legendarni Vlada Janković Džet. Priliku da njihova muzika dopre do širokog auditorijuma dobili su odlukom stručnog žirija da budu učesnici na ovogodišnjem Bunt rok festival RTS-a, koji je odložen zbog pandemije.
Na koncertima, koji obično traju dva i po sata, sviraju isključivo svoj autorski materijal, i besprekorno su uvežbani, jer imaju odličnu opremu i uslove za rad, ali i mnogo posvećenosti.
Tekstovi svih njihovih pesama, napisanih na engleskom jeziku, uglavnom govore o bitnim egzistencijalnim upitanostima, bliskim prosečnom slušaocu, a tematiku crpe iz atmosfere horor filmova i romana Stivena Kinga.
Prvo iskustvo snimanja pesama su imali početkom prošle godine u studiju Kids Room, kod svog sugrađanina Atile Tota, bubnjara subotičkog benda Faust. Iako imaju osamnaest, potpuno završenih i koherentnih kompozicija u tematskom i stilskom smislu, odlučili su se za snimanje i objavljivanje EP albuma i video spota za singl, koji ga najavljuje, pod naslovom „Prison of Hellˮ. Za tri pesme su u Kids Room studiju snimili bubanj i vokale, a gitare i klavijature na svom kompjuteru. Miks i mastering je uradio njihov drugar Sabolč Šebok iz Ade, klavijaturista benda Phrenia. Trenutno privode kraju rad na još dve pesme, nakon čega će da potraže izdavača. Snimanje i montiranje pomenutog video spota, niskobudžetnog, ali scenarijski zanimljivog, uradili su Deja Krstić, Miloš Dinjaški i Lucian Moric iz DKM Production.
Milan Đorđević